donderdag 7 januari 2010

Nepal

Hallo mensen,
De Ashram was een bijzondere plek om te zijn. Het was heel mooi aangelegd met meerdere gebouwen, een klein tennisveldje en groentetuin. Het echtpaar wat dat runt haalt de meest zieke mensen van de straat en behandelt hen daar. We hebben de plek gezien waar ze de mensen vandaan halen. De mensen liggen gewoon ziek te zijn op straat. Het is in de buurt van een afgodstempel. Bezoekers aan die tempel kopen eten dat geofferd wordt aan de god en daarna aan de armen gegeven. Dus op die plek zijn veel arme mensen. Zodra wij daar aankwamen stormden ze op ons af met bedelende handen. Vooral de kinderen. Alchohol en drugs zijn grote problemen in die gezinnen. Ook de kinderen gebruiken drugs je kan het zien aan hun tanden, die worden rood.
De mensen van de Asram halen daar dus mensen vandaan. Sommige worden een beetje beter maar anderen liggen daar dood te gaan of zijn al 10 jaar ziek. De gevallen zijn dan ook heel ernstig. Er was een man die twee benen en een arm miste, velen daar missen ledematen. Ook een aantal met tubercolose en nog meer. Maar het mooie is dat die mensen verzorgd worden en over Jezus horen op die plaats. We hebben daar wat met ze gepraat en een dienst gehouden. En een aantal gaf hun leven aan Jezus. Ik heb in die dienst mijn getuigenis gegeven en we hebben een lied gezongen. En natuurlijk hebben we gebeden voor genezing. Jammer genoeg niet direct een genezing gezien. Het was fijn om daar te zijn. Er werken vrijwilligers van meerdere nationaliteiten. O.a. Duits, Indies, Australies, UK. Sommige voor een paar jaar, anderen voor een paar maanden of weken.

Daarna zijn we doorgereisd naar Nepal. Daar was het lekker weer. Gelukkig in een redelijk acceptabel hotel te recht gekomen. Warm water moet je bestellen en dat komen ze dan in een emmer brengen. Maar dat is beter dan niets. Hier hebben we ook samenkomsten gehad in een christelijk conferentie. Erg leuk om christenen te ontmoeten, het zijn erg mooie en lieve mensen.
Wim heeft over allerlei onderwerpen gesproken(genezing, profetie, HG en nog meer). Ik heb ook gesproken in een vrouwensamenkomst over zoon/dochter zijn van God. Twas spannend maar het ging wel goed. Het is soms lastig jezelf goed uit te drukken in het engels. Maar je raakt er wel snel aangewend. Het is wel jammer dat de mensen hier bijna geen engels spreken, dus het is moeilijk om een gesprek te kunnen voeren. We hebben ook nog wat liederen gez0ngen, dat vonden ze erg leuk.
Helaas werd ik de tweede dag daar ziek. Ik werd wakker met 38,5 graad koorts, kben meteen antibiotica gaan slikken en heb de hele dag in bed gelegen. De dag daarna(vandaag) ging het al iets beter, kvoel me nog niet helemaal goed maar de koorts is verdwenen. Kheb waarschijnlijk een 1 of andere infectie opgelopen. Wel balen, ik heb 2 dagen met samenkomsten gemist.
Morgen vertrekken we naar Kathmandu en de dag daarna reizen we door naar een andere plaats en daar hebben we samenkomsten. Khoop dat ik dan helemaal weer opgeknapt ben.

Groetjes,
Carina

5 opmerkingen:

  1. Deze reactie is verwijderd door de auteur.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Hai meissie!

    Wat een belevenissen zeg! En wat bijzonder knap dat je alles zo goed een plekje kunt geven! Het lijkt mij allemaal erg heftig!
    Balen dat je ziek was! Ik hoop dat jij je nu weer helemaal lekker voelt!
    Ik ben benieuwd naar de rest en ik wens je veel zegen toe voor de rest van de reis!

    Liefs & een dikke knuff..
    Tamara

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Ha Carina,

    Geweldig om die verhalen van jullie te lezen, ik zou er graag bij willen zijn. Maar nu geniet ik vanaf hier met jullie mee. Jammer dat je ziek was en diensten moest missen, maar mooi dat je al hebt mogen spreken!
    Nog een goede tijd daar, ik volg jullie blogs.
    Dag!
    Lineke

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Ha Carina,

    Wat is internet dan toch een prachtig medium om dicht betrokken te kunnen zijn bij jouw belevenissen in India.

    Laat de Lofprijs klinken daar!

    In de Levende Hoop met jou verbonden,
    zegen en een hartelijke broedergroet!

    Gert

    BeantwoordenVerwijderen
  5. He Carina,
    Super tof om te lezen! Fijn dat het spreken goed ging. 't Lijkt mij ook wel heel moeilijk dat je niet iedereen kunt helpen,maar ja, je kunt natuurlijk niet anders.
    Ik ben heel benieuwd naar je verhalen (en foto's?) als je weer terug bent!
    Heel veel zegen nog!

    Fokkiene

    BeantwoordenVerwijderen